Miniaturowe światy. Historia domków dla lalek
Piotr Oczko, Miniaturowe światy. Historia domków dla lalek, seria „Silva rerum”, Warszawa 2021, ISBN 978-83-66104-73-0
Domki dla lalek dają nam wgląd w rozmaite obszary wiedzy, obejmujące między innymi historię sztuki (zwłaszcza architektury), historię wystrojów wnętrz i dyktowanych modą ich zmian, historię ekonomii, życia społecznego i edukacji. Mówią też wiele o dawnej mentalności, ideałach życia codziennego i modelach rodziny, a zwłaszcza o rolach, jakie narzucano niegdyś dziewczynkom i kobietom ze względu na ich płeć kulturową. Obrazują one także procesy historyczne, na przykład postępującą demokratyzację i wzrost znaczenia warstw mieszczańskich w XIX wieku oraz poprawę warunków życiowych. W mikrokosmosie domku wszystkie te sprawy skupiają się jak w soczewce. Domki dla lalek to jednak nie tylko zabawki dla najmłodszych. Były one bowiem również zamawiane i wyposażane przez dorosłe kobiety, przez co stawały się swoistymi autobiografiami i ego-dokumentami dawnych epok. Nierzadko też kryły w sobie samotność, niespełnienie i traumy właścicielek, które w malutkich domostwach próbowały stworzyć dla siebie miniaturowy, lepszy świat.
Polecane
Seria wydawnicza „Monumenta Poloniae Culinaria”
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie wydaje źródła i opracowania dotyczące staropolskiej kuchni i kultury stołu, we współpracy z dr. hab. Jarosławem Dumanowskim, profesorem w Instytucie Historii i Archiwistyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, założycielem Centrum Badań nad Historią i Kulturą Wyżywienia (Stacja Naukowa Polskiego Towarzystwa Historycznego).
Seria wydawnicza „Silva Rerum”
Wilanowska „Silva Rerum” to seria, która w popularnej formie udostępnia wyniki badań naukowych i przybliża bogactwo kultury staropolskiej. Z tych opowieści wyłania się fascynujący obraz Rzeczypospolitej Obojga Narodów na tle nowożytnej Europy.
Zbiór dla kuchmistrza tak potraw jako ciast robienia wypisany roku 1757 dnia 24 lipca
„Zbiór dla kuchmistrza” to prawdziwa summa staropolskiej wiedzy kulinarnej. Kolekcja pochodzących z różnych źródeł receptur i porad została spisana dla Rozalii z Zahorowskich Pociejowej, właścicielki Uściługa na Wołyniu oraz znajdujących się dziś w Polsce Strzyżowa, Włodawy i Różanki.
