Dwa wspaniałe pod względem klasy artystycznej oraz stanu zachowania portrety młodszych królewiczów, Aleksandra (1677–1714) i Konstantego (1680–1726), powstały najprawdopodobniej podczas wizyty młodych Sobieskich we Francji, która odbyła się w 1696 r., kilka miesięcy po śmierci króla Jana. Podróż nad Sekwanę była jednym z elementów zawiłych rozgrywek politycznych i walki o znaczenie rodu Sobieskich w staraniach o tron Rzeczypospolitej. Podczas trwającego przeszło pół roku pobytu bracia mieli okazję zaprezentować się na dworze wersalskim najjaśniejszemu królowi Francji. Kontakty z dworem Ludwika XIV nie przebiegały jednak bez kłopotów związanych z etykietą i sztywnym stosowaniem się do reguł dyplomatycznych. To zaś skutkowało przykrościami, których doświadczali młodzi Sobiescy. Wszystko dlatego, że byli oni tylko potomkami elekcyjnego monarchy, a nie książętami krwi, i nie przysługiwało im odpowiednio uroczyste przyjęcie.