Mennonici. Życie codzienne od kuchni
Mennonici. Życie codzienne od kuchni
Wojciech Marchlewski
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, Warszawa 2014, s. 116, ISBN 978-83-63580-37-7.
Mennonici, zwani inaczej olędrami, przybyli do Rzeczypospolitej w końcu XVI w. i osiedli w Dolinie Dolnej Wisły. Sprowadzono ich z Niderlandów, bo jak nikt inny potrafili kolonizować tereny zalewowe, uprawiać ziemię i hodować zwierzęta w trudnych warunkach. Od miejscowych zdecydowanie odróżniali się sposobem życia. Ich ubiór, pieśni, kształt i wystrój domów były wyjątkowe nawet w ówczesnej wielokulturowej Rzeczypospolitej. Nie inaczej rzecz się miała z ich kuchnią: prostą, chłopską, bazującą na lokalnych produktach i posiadającą znamiona wielu kultur – w tym polskiej. Liczne przepisy na potrawy typowe dla kuchni mennonitów zebrane w książce w ciekawy sposób przedstawiają źródła i migracje tradycji kulinarnej zakorzenionej w XVI w. na podmokłych terenach Rzeczypospolitej.
Ilustracje: drzeworyty autora.
Do kupienia teraz w e-sklepie i w księgarni w pałacu.
Polecane
Jak chłopi przechowywali warzywa w XVI–XVIII w.
W dawnej Polsce ludność wiejska żywiła się głównie produktami roślinnymi. Jakość i ilość spożywanych pokarmów zależała głównie od pozycji danej …
O kuchniach mieszczan warszawskich na przełomie XVI i XVII w.
Kuchnia w warszawskich kamienicach zajmowała w tym czasie centralne miejsce. Była to izba dużych rozmiarów z kominem i ogniskiem do …
Dyplomacja dawnej Polski – co jedli i pili posłowie cudzoziemscy?
„Na śniadanie półmiski: kapłun, półmisek 1, kurcząt 8 półmiski 2, cielęca pieczenia półmisek 1, pasteta półmisek 1” – tak zaczyna …
Zdrowa kuchnia staropolska
Jednym z najważniejszych zadań staropolskiego kuchmistrza było dbanie o swojego pana i przygotowywanie potraw odpowiednich do jego samopoczucia i stanu …
„Compendium ferculorum albo zebranie potraw”
Zbiór przepisów Stanisława Czernieckiego wydany w 1682 r. pod tytułem „Compendium ferculorum” uważany jest za pierwszą polską książkę kucharską. To książka o tym, jak pobudzać smak i wyobraźnię, jak zaskakiwać biesiadników, czarować ich wyglądem i sposobem wydania potraw. Czyta się ze smakiem!
Księga szafarska dworu Jana III Sobieskiego 1695–1696
Dworne i karmne kapłony, certy, minogi, sztokfisze, jarząbki, pasternak i rzepa... Zestawienie produktów przygotowywanych codziennie na obiad i wieczerzę na stoły króla Jana III, jego rodziny, dworzan i gości układa się w pasjonującą opowieść o codziennym życiu zwycięzcy spod Wiednia. Dowiadujemy się o miejscach spożywania posiłków, najważniejszych królewskich gościach, a przede wszystkim o tym, co jadano na dworze Sobieskiego. W kontekście dotychczasowej wiedzy o dawnym jedzeniu i wypowiedzi samego króla o kuchni, kucharzach i jego ulubionych smakołykach otrzymujemy interesujący, barwny obraz staropolskiej kultury kulinarnej.
