Do tego katalogu chętnie był dorzucił niejaką Roksolanę, sułtankę turecką, nie Polkę, lecz Rusinkę, ale pochodzącą z terytorium Rzeczypospolitej, czyli krajankę, a to grunt. Urodziła się w 1520 r. jako córka popa z Rohatynia i jako taką porwali ją Tatarzy podczas jednej z najezdniczych wypraw na dawne kresy naszego kraju. Oczywiście śliczną blondyneczkę (tak mi się wydaje, że była jasnowłosa) sprzedano do haremu. Uwaga – do haremu Sulejmana Wspaniałego, najpotężniejszego władcy owych czasów. A taki harem był nie tylko przybytkiem rozkoszy, ale też swoistą instytucją polityczna. Śmiała Roksolana prędko pięła się po szczeblach haremowej drabiny i została trzecią żoną sułtana, choć nie bez pewnych trudności, bo pierwsza żona Sulejmana nie darzyła Rusinki sympatią. Podobno doszło między paniami do ręcznej rozprawy, w której uważany za koronny manewr kobiecej walki, tzn. ciągniecie za włosy był mocno w użyciu. Jak się zdaje, bójkę tę Roksolana przegrała na punkty, wygrała za to serce wielkiego sułtana: doszło nawet do tego, że sułtan pisał dla niej wiersze, podobno bardzo piękne.