„Chrystus wśród doktorów” Bernardina Luiniego (?)
Na wystawie Leonardiana w kolekcjach polskich w Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie prezentujemy zagadkowy i wyjątkowy w polskich zbiorach, niewielkiego formatu obraz na pergaminie Chrystus wśród doktorów. Autorstwo tego niezwykłego dzieła, dotychczas niewystawianego i niepublikowanego, przypisuje się w najnowszych badaniach bliskiemu współpracownikowi Leonarda da Vinci (1452-1519), Bernardino Luiniemu (ok. 1480-1532) lub jego nieznanemu, szesnastowiecznemu naśladowcy. Opinia konserwatorska, będąca wynikiem niedawno przeprowadzonych badań (2019) przez Pracownię Konserwacji Papieru i Skóry Muzeum Narodowego w Krakowie, potwierdza zasadność datowania podłoża na XVI w.[1]. Obiekt trafił do zbiorów krakowskiego Muzeum Narodowego najprawdopodobniej przed 1945 r. lub w okresie okupacji.
Oryginalny obraz Bernardina Luiniego Chrystus wśród doktorów powstał prawdopodobnie w latach ok. 1515-1530 i był przynajmniej przez cały XIX w. uznawany przez niektórych badaczy za dzieło Leonarda da Vinci, na przykład w katalogu obrazów Josepha Capecelatra (1835) Mistrzowi są przypisywane trzy obrazy: Chrystus wśród doktorów, Królowa Giovanna oraz Skromność i Próżność (można przeczytać o nich więcej w katalogu wystawy wydanym w 2019 r. przez Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie). Kompozycja stała się niewiarygodnie wprost popularna, a jej bliższe lub dalsze echo przetrwało do dzisiaj w ogromnej liczbie wersji, należących do różnych kolekcji na świecie.
Od 1831 r. znajduje się w zbiorach National Gallery w Londynie (zapis Holwella Carra; technika olejna, deska z drzewa topoli, 72,4 x 85,7 cm; nr inw. NG18)[2]. W poprzednim roku (1830) Pieter Christoffel Wonder (1777-1852), holenderski malarz czynny w Anglii, namalował Galerię Sztuki Sir John’a Murray’a (Sir John Murray’s Art Gallery; kolekcja prywatna w Anglii?), gdzie, jako obraz w obrazie, widoczny jest Chrystus wśród doktorów Bernardina Luiniego - wiszący na ścianie galerii poniżej Portretu Susanny Lunden (?), pędzla słynnego Flamanda Petera Paula Rubensa. Konteksty wystawiennicze i sąsiedztwa obrazów stanowią kolejny wątek badawczy, któremu przyjrzeliśmy się podczas tworzenia programu merytorycznego wilanowskiej wystawy Leonardianów. Warto pamiętać, że są one sprzężone z aspektem zmian własnościowych i przemieszczeń obiektów kolekcjonerskiego pożądania z rąk do rąk. Około 1800 r. obraz Luini’ego znajdował się w kolekcji Alexandra Day’a (1772-1841), malarza miniaturzysty i handlarza dziełami sztuki, a prawie ćwierć wieku później (1824) w kolekcji Williama Holwella Carra (1758-1830), duchownego, handlarza dziełami sztuki, a także malarza. W zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie znajduje się obraz Giovanni’ego Battisty Cimy da Conegliano (ok. 1459-1517) Chrystus wśród doktorów (ok. 1504, technika olejna na desce topolowej, 54,5 x 87 cm; nr inw. M.Ob.625 MNW)[3], pochodzący z historycznej kolekcji rodziny hrabiów Potockich z Krzeszowic, który przypomina o tym, że temat ów zakiełkował w orbicie zainteresowań również polskich kolekcjonerów w XIX i XX w. Nie znamy dokładnych kolei losu małego obrazu na pergaminie ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie, ale pewnym jest, że ustalenia proweniencyjne przybliżą w jakiejś mierze wersję „krakowską” Chrystusa wśród doktorów do „londyńskiego” obrazu autorstwa Luiniego – wówczas zostanie odsłonięty rąbek zagadki.
[1] Zob. F. Chmielewski, tekst w katalogu wystawy, s. 134-139. [2] https://www.nationalgallery.org.uk/paintings/bernardino-luini-christ-among-the-doctors (dostęp: 07.05.2020).[3] http://cyfrowe.mnw.art.pl/dmuseion/docmetadata?id=21387&show_nav=true (dostęp: 07.05.2020).
Polecane
Portrety Joanny Aragońskiej a wilanowski „Salvator Mundi”
Prezentowany na wystawie Leonardiana w kolekcjach polskich obraz Zbawca Świata (Salvator Mundi; nr inw. Wil.1016) był dawniej kojarzony poprzez formalne …
Wystawa „leonardowska” w Muzeum Narodowym w Warszawie w 1952 r. (przypomnienie)
Minęło prawie sześćdziesiąt osiem lat od otwarcia wystawy leonardowskiej w Muzeum Narodowym w Warszawie (tytuł: „Leonardo da Vinci”; czerwiec-lipiec 1952 …
Bernardino Luini, Andrea del Sarto i zaginiony „Święty Jan Chrzciciel z barankiem” z kolekcji wilanowskiej
Około 1525 r. Bernardino Luini (ok. 1480-1532), jeden z najzdolniejszych uczniów Leonarda da Vinci (1452-1519) w Mediolanie, namalował w technice …
Zaginione leonardiana z kolekcji wilanowskiej. Część I: „Święta Maria Magdalena” i „Madonna z Dzieciątkiem i świętym Janem” według Bernardina Luiniego (ok. 1480-1532)
Portret Artemizji z kolekcji hrabiego Franciszka Potockiego (1788-1853), prawdopodobnie kopia obrazu Maria Magdalena Giampietrina (właśc. Giovanni Pedrini lub Giovanni Pietro …
„Modestia et Vanitas” Giovanniego Volpato wg Bernardina Luiniego
Przedstawienie znane pod różnymi tytułami: „Skromność i Próżność” (łac. Modestia et Vanitas), „Święta Marta i święta Maria Magdalena”, „Nawrócenie świętej …
„Madonna z Dzieciątkiem” Bernardina Luiniego
Obraz „Madonna z Dzieciątkiem” przypisywany Bernardinowi Luiniemu pochodzi z historycznej kolekcji księcia Konstantego Adama Czartoryskiego (1774–1860) z pałacu w Weinhaus …
Korespondencja Leonardiańskich wzorców. Z wystawy „Leonardiana w kolekcjach polskich” w Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Rycina Girolama Mantellego (przed 1785-1793?), przedstawiająca studium pochylonej kobiecej głowy (il.1), została wykonana według rysunku, który dawniej uchodził za dzieło …
„Święta Katarzyna Aleksandryjska” Friedricha Theodora Michaela Johna
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie przygotowało wystawę „Leonardiana w kolekcjach polskich”, która jest dostępna dla publiczności do 15 …
Tajemniczy wizerunek „Chrystusa Zbawiciela” (Salvator Mundi) z kolekcji Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
W historycznej kolekcji wilanowskiej tworzonej przez kolejnych właścicieli pałacu znalazł się tajemniczy wizerunek Chrystusa Zbawiciela (Salvator Mundi), którego wartość Stanisław …
Katalog wystawy „Leonardiana w kolekcjach polskich”
Publikacja „Leonardiana w kolekcjach polskich” towarzyszy wystawie otwierającej cykl prezentacji ukazujących dzieła z historycznej kolekcji wilanowskiej w kontekście zainteresowań i fascynacji kolekcjonerskich.
Co łączy „Świętą Marię Magdalenę Giampietrina”, „Chrystusa wśród doktorów” Bernardina Luiniego i „Portret Artemizji” z kolekcji hrabiego Franciszka Potockiego?
W 2010 r. dom aukcyjny Christie’s w Nowym Yorku wystawił na sprzedaż obraz olejny na desce Maria Magdalena przypisywany Giampietrinowi …
Zaginione leonardiana z kolekcji wilanowskiej. Część II: „Głowy apostołów z Ostatniej Wieczerzy” Leonarda da Vinci
Wśród obiektów zaginionych po II wojnie światowej ze zbiorów wilanowskich znajdują się rysunki (kartony) Głów apostołów z Ostatniej Wieczerzy Leonarda …
„Dzieciątko błogosławiące" z kręgu Lorenza di Credi (ok. 1500)
Worcester Art Museum (Worcester, USA) posiada w swoich zbiorach obraz zatytułowany Cud Świętego Donata z Arezzo (technika olejna, deska; Theodore T. and Mary G. Ellis Collection, 1940.29 )[1], przypisywany Leonardo da Vinci i Lorenzo di Credi (właśc. Lorenzo d’Andrea d’Oderigo; ok. 1456/58/60-1536/37?), który kształcił się w tej samej, co Mistrz, pracowni Andrei del Verrocchia (właśc. Andrea di Michele di Francesco Cione; 1435-1488).
„Portret młodej kobiety z łańcuchem w kształcie skorpiona” Giovanniego Antonia Boltraffia – wyjątkowe leonardianum z kolekcji Potockich z Zatora i Jabłonny
W 1952 r. w „Biuletynie Historii Sztuki” ukazał się artykuł Jana Białostockiego (1921-1988) na temat Warszawskich „Leonardianów”[1], nawiązujący do wystawy …
„Wizerunki zniekształcone” Francesca Melziego i Václava Hollara według Leonarda da Vinci
W 1650 r. Wenceslaus Hollar (w innym brzmieniu: Václav Hollar; 1607-1677), rytownik czeskiego pochodzenia (urodził się w Pradze), opublikował odwzorowanie …