Bitwa pod Chocimiem

Bitwa pod Chocimiem

W dniach 10–11 listopada 1673 r. została stoczona pod Chocimiem bitwa między armią polsko – litewską a wojskami tureckimi. Pogoda była wtedy przejmująco zimna i dżdżysta, padał dokuczliwy deszcz ze śniegiem. Niespodziewany, gwałtowny i decydujący atak ze strony polskiej nastąpił rankiem 11 listopada; dowodził nim osobiście hetman Jan Sobieski. Piechota i jazda wdarły się bardzo szybko do warownego obozu tureckiego i – mimo oporu – posuwały się stale naprzód. Celem było zdobycie mostu na Dniestrze, aby odciąć wojskom Husseina paszy jedyną drogę odwrotu. W efekcie natarcie tureckie załamało się, a ogień polskich dział zniszczył most, który zawalił się zarówno wskutek ostrzału artyleryjskiego, jak i naporu uciekających Turków. Klęska ich była zupełna: z trzydziestotysięcznego korpusu ocalało zaledwie cztery tysiące żołnierzy. Bitwa pod Chocimiem – jeden z największych triumfów polskiego oręża – rozsławiła imię Sobieskiego, przyszłego króla Rzeczpospolitej Obojga Narodów.

Istnieje wiele rycin uwieczniających tę batalię, ale do najwspanialszych dzieł graficznych należy niewątpliwie miedzioryt Romeyna de Hooghe’a (1645 – 1708), holenderskiego rytownika pracującego czasowo dla Jana Sobieskiego. W bogatym dorobku tego sztycharza, liczącym ponad tysiąc prac, znalazło się w sumie 20 poloników wykonanych w latach 1674 – 1685 ; dotyczą one niemal wyłącznie wspomnianego monarchy. Zatrudnienie Holendra nastąpiło za pośrednictwem Grattów – ojca i syna noszących to samo imię Franciszek, silnie związanych z osobą Sobieskiego. Gratta senior utrzymywał ożywione kontakty handlowe i polityczne z Holandią. Gratta junior (zm. ok. 1690) uczestniczył jako żołnierz w wyprawach wojennych Sobieskiego, podczas których na miejscu sporządzał rysunki, służące potem jako wzory do miedziorytów Hooghe’a. Właśnie Grattowie wystąpili z inicjatywą upamiętnienia objęcia tronu przez Sobieskiego poprzez wydanie cyklu rycin, przedstawiających jego dotychczasowe zasługi, wykorzystując tu autentyczny materiał rysunkowy.

Bitwa pod Chocimiem, miedzioryt z akwafortą o wymiarach 470 x 710 mm, sztychowany na koszt Gratty seniora w Amsterdamie, na podstawie rysunku Gratty juniora, przedstawia ujęty z lotu ptaka moment wdarcia się wojsk polsko – litewskich od strony północnej do obozu tureckiego. Z dużą dynamiką oddaje zaciekłą walkę, popłoch wojsk nieprzyjacielskich, kłębiącą się masę uciekających i zerwanie się mostu na Dniestrze. Wierna jest topografia okolicy z Dniestrem i widokiem zamku chocimskiego oraz przedstawienie obozu tureckiego i jego ufortyfikowań. W górnych narożach znajduje się legenda w 30 punktach (z lewej) i obszerny napis tytułowo – dedykacyjny (z prawej) – wszystko w języku łacińskim. Elementami czysto dekoracyjnymi są: pięciopolowa tarcza herbowa Korony i Litwy z Janiną Sobieskich oraz ozdobiona panopliami girlanda owinięta wstęgą z dewizą Vicit vim virtus,virtuti nella est via. Istnieje zmniejszona, wierna kopia tej samej kompozycji, rytowana przez Hooghe’a tym razem w Lejdzie i wydana u Pierre’a van der Aa blisko 20 lat później.

Polecane artykuły

1 / 3
    • Silva Rerum

      Chocim – 11 XI 1673 – o sławę i koronę

      Utrata Podola i hańba traktatu buczackiego otrzeźwiły polską szlachtę i zwalczających się magnatów. Traktat, zawarty z Turcją 18 października 1672 roku, spychał faktycznie Rzeczypospolitą do rzędu lenników Wielkiej Porty. Wiosną 1673 roku Jan Sobieski prz

      Płaskorzeźba przedstawiająca bitwę pod Chocimiem. Umieszczona w fasadzie pałacu w Wilanowie. Pośrodku na koniu hetman wielki koronny Jan Sobieski. Po lewej stronie namioty tureckie. Scena przedstawia scenę starć wojsk polskich z tureckimi. W tle widać zarysy twierdzy Chocim.
    • Silva Rerum

      Kaznodzieja gdański i wiktoria chocimska

      Aegidius Strauch (1632–1682) pochodził z Wittenbergi. Studiował na wydziale teologicznym tamtejszego uniwersytetu. Studia ukończył w 1651 r., uzyskując akademicki stopień magistra filozofii. Pozostał na uczelni, gdzie wykładał teologię, historię, matematy

      Grafika przedstawia dwa postumenty na których stoją rzeźby, za nimi dwa obeliski połączone ze sobą wicią roślinną. Na górze podpisy. Jest to brama triumfalna na wjazd króla Jana III Sobieskiego do Gdańska.

    Słowa kluczowe