Koniuszy (agazo, praefectus stabuli)

Koniuszy (agazo, praefectus stabuli)

Zadanie zarządzania stajniami i stadninami powierzano koniuszemu. Urzędnik ten występował już na dworze Kazimierza Wielkiego, zaś w Wielkim Księstwie Litewskim od czasów Zygmunta Augusta był wyłącznie tytułem honorowym. Za dygnitarza koronnego uznano koniuszego pod koniec XVII stulecia.

Koniuszostwo było ważnym zadaniem. Monarcha musiał wszak posiadać godne królewskiego majestatu konie. Nie żałowano więc na nie pieniądze, sprowadzając je aż z krajów arabskich. Stajniami i stadninami oraz odpowiednim wyszkoleniem koni zajmował się podkoniuszy (subagazo).

Polecane artykuły

1 / 3
    • Silva Rerum

      Reprezentanci królewskiego majestatu

      Spośród czterech urzędników reprezentujących majestat władcy, chorąży i miecznik mieli wyłącznie zadania reprezentacyjne. Koniuszy i łowczy zaś, zajmowali się konkretnymi zadaniami związanymi z życiem codziennym władcy.

      Rycina przedstawia pejzaż. Na pierwszym planie, po prawej stronie stoi dwóch mężczyzn w strojach historycznych. Za nimi rozciąga się dolina i horyzontalny widok na stare miasto. Nad miastem napis: CRACOVIA. Jest to widok Krakowa - rycina Jorisa Hoefnagela.
    • Silva Rerum

      Husarskie konie

      Husarskie konie miały być zdrowe, mało wymagające, szybkie, a przede wszystkim masywne oraz zdolne do długotrwałego wysiłku. Większość koni, jakie trafiały w szeregi husarii, hodowano na terenach Rzeczypospolitej. Wiązało się to z faktem, iż zaopatrywanie

      Bitwa pod Wiedniem. Z lewej strony król Jan III Sobieski na koniu, za nim wojsko z chorągwiami. Nad  królem leci biały gołąb. Pośrodku krwawa walka. W oddali namioty tureckie i zarys Wiednia.

    Słowa kluczowe