Moribus antiquis res stat Romana virisque – Rzeczpospolita rzymska wspiera się na starych obyczajach i mężach

Moribus antiquis res stat Romana virisque – Rzeczpospolita rzymska wspiera się na starych obyczajach i mężach

Rzymski mąż stanu, mówca i pisarz, Cyceron (106–43 p.n.e.) w traktacie De republica (O państwie) umieszcza cytat zaczerpnięty z Annales (Roczników) Enniusza, ojca literatury rzymskiej (239–169 p.n.e.): Moribus antiquis res stat Romana virisque. W czasach Cycerona z tęsknotą wspominano starożytne obyczaje przodków – mores maiorum; sławiono ich męstwo (virtus), pobożność (pietas), rzetelność (fides) i sprawiedliwość (iustitia). Żywiono przekonanie, że w nich tkwiła przyczyna zdrowia państwa, którego republikański ustrój chylił się wtedy ku upadkowi, że były one źródłem tężyzny moralnej przodków z początków republiki rzymskiej.

Przeszłość dostarczała wzorów cnót godnych naśladowania. Opowiadano o bohaterskich czynach i niezłomności nie tylko mężczyzn, ale także kobiet. Legendy te stały się ważnym elementem rzymskiej edukacji. Mali Rzymianie słuchali i czytali opowieści o Horacjuszu Koklesie, który, narażając się na śmierć, stracił oko; o Mucjuszu Scewoli, który zakradł się do obozu wrogów, chcąc zabić ich wodza i, aby udowodnić swą niezłomną odwagę, włożył rękę w ogień; o młodziutkiej Klelii, który uciekła z obozu tych samych wrogów, zabierając ze sobą innych zakładników; o nieskazitelnym Brutusie, który, dowiedziawszy się zdradzie, jakiej dopuścili się jego synowie, nie przeszkodził w wykonaniu na nich wyroku śmierci.

Polecane artykuły

1 / 3
    • Silva Rerum

      Antyczne fundamenty polskiej demokracji

      Rzymski republikanizm i demokracja ateńska tak głęboko wpisały się w polską tradycję kulturową, że obywatele siedemnastowiecznej Polski uważali ją za bezpośrednią spadkobierczynię republiki rzymskiej. Antyk posłużył do stworzenia jednego z największych na

      Rycina przedstawia wnętrze sali w której na środku siedzi król a po dwóch stronach w rzędach mężczyźni. Jest to Sejm polski za czasów Zygmunta III Wazy.
    • Silva Rerum

      Jean-Jacques Rousseau i „piękne prawo liberum veto”

      „Monarchie, republiki, wszystkie te narody o tak świetnych instytucjach, wszystkie te pięknie zrównoważone rządy są zgrzybiałe, zagrożone bliską śmiercią; a Polska, kraj wyludniony, spustoszony, uciemiężony…, wydany na łup nieszczęściom i anarchii, tryska

      Mapa Rzeczypospolitej Obojga Narodów autorstwa Guillaume'a Delisle'a, po 1758 r.

    Słowa kluczowe