Polska awantura Jerzego II Rakoczego

Polska awantura Jerzego II Rakoczego

Pierwszy traktat rozbiorowy w historii Polski został podpisany 6 grudnia 1656 roku w Radnot. Sygnatariuszami byli: król Szwecji Karol X Gustaw, elektor brandenburski Fryderyk Wilhelm, książę Siedmiogrodu Jerzy II Rakoczy, hetman zaporoski Bohdan Chmielnicki oraz książę Bogusław Radziwiłł. W wyniku tego układu resztki podzielonej Polski wraz z koroną miały przypaść Rakoczemu, który w styczniu 1657 roku na czele około 30 tysięcy żołnierzy przekroczył Karpaty. Nad Sanem dołączyło do niego około 10-15 tysięcy Kozaków. Łuny pożarów znaczyły szlak przemarszu sojuszników w kierunku Krakowa. Stamtąd skierowali się w Sandomierskie, gdzie nastąpiło połączenie z armią Karola Gustawa. Obaj monarchowie ruszyli w pogoń za polskimi oddziałami, które wobec przewagi wroga unikały walnej bitwy. Zdobycie Brześcia Litewskiego uwieńczyło działanie obu władców. Król Szwecji ruszył następnie na Pomorze, zaś Rakoczy skierował się w kierunku Warszawy.

Sytuacja niedoszłego króla Polski była jednak niebezpieczna. Do Polski wkroczyły posiłkujące Polaków oddziały Austriaków i Tatarów. Na dodatek Jerzy Lubomirski bezlitośnie łupił jego księstwo. Nie pozostało mu więc nic innego, jak pośpieszny odwrót w kierunku Lwowa. W ślad za nim kroczył Stefan Czarniecki. Po zwycięstwie pod Żółkwią, siły polskie dopadły wreszcie nieprzyjaciela pod Czarnym Ostrowem. 23 lipca otoczony i opuszczony przez Kozaków, Rakoczy podpisał kapitulację, na mocy której zobowiązał się do ewakuacji armii i wypłaty kontrybucji. Z niewielkim oddziałem udał się do Siedmiogrodu. Mniej szczęścia mieli jego żołnierze, którzy powędrowali w jasyr przez nie uznających warunków kapitulacji Tatarów. Pokonany książę drogo zapłacił za awanturniczą politykę. Niezadowoleni z jego poczynań Turcy pozbawili go władzy, w obronie której padł śmiertelnie ranny w bitwie pod Floresti.


Polecane artykuły

1 / 3
    • Silva Rerum

      Romans, przez który wybuchł potop - prolog

      Historia romansu Elżbiety ze Słuszków z królem Janem Kazimierzem jest dość znana. Większą tajemnicą są losy Adama Kazanowskiego, jej pierwszego męża, który, mówiąc łagodnie, też świętoszkiem nie był. Kazanowski miał szczęście być bliskim przyjacielem naj

      Olej na płótnie. Przedstawia stojącego mężczyznę z wąsem, który jest ubrany w czerwony strój i długi płaszcz. W ręce trzyma buławę. Drugą opiera na szabli. Po jego lewej stronie hełm, po prawej stronie balkon i widok na pejzaż. Jest to portret królewicza Władysława Wazy.
    • Silva Rerum

      Romans, przez który wybuchł potop

      Gdy romans Elżbiety ze Słuszków, żony Hieronima Radziejowskiego, z królem Janem Kazimierzem, wyszedł na jaw, pewnie nikt nie spodziewał się, jaki będzie finał całej historii. Zaczęło się od zbrojnych akcji i bitew, potem nadszedł wyrok śmierci, aż w końc

      Portret mężczyzny w średnim wieku z wąsem. Ogolona głowa, duże i ciemne oczy. Stoi na tle ciemnych murów. Ubrany w strój historyczny. W prawej ręce trzyma zwinięty zwój, lewą opiera na szabli. Z lewej strony na stole leży korona. U góry, po lewej orzeł - symbol Polski. Jest to portret króla Jana Kazimierza.

    Słowa kluczowe