Sobiescy i Stuartowie. Portrety Jakuba III/VIII oraz Marii Klementyny, Antonio David, 1730
Sobiescy i Stuartowie. Portrety Jakuba III/VIII oraz Marii Klementyny, Antonio David, 1730 - Galeria zdjęć - Slajder elementów
Sobiescy i Stuartowie. Portrety Jakuba III/VIII oraz Marii Klementyny, Antonio David, 1730 - Galeria zdjęć - Slajder elementów
wg Martina van Meytensa (1725)
olej, płótno, 1730
zbiory prywatne
Najbardziej reprezentacyjne portrety Jakuba III/VIII oraz Marii Klementyny. Zaginione oryginały pędzla Martina van Meytensa (1695-1770) namalowane zostały w 1725 roku z okazji narodzin drugiego syna pary, Henryka Benedykta. Wiadomo, że oba portrety były kilkakrotnie kopiowane, m.in. w latach 1727-1728 przez przeciętnego artystę angielskiego rezydującego w owym czasie w Rzymie, znanego jako E. Gill, a także w 1730 roku przez wysoce utalentowanego włoskiego malarza Antonia Davida (1698-1737). Wykonał on kilka powtórzeń tych wizerunków, z których dziś znane są tylko te eksponowane na naszej wystawie.
Antonio David przyczynił się znacząco do wzbogacenia ikonografii małżeństwa rzymskich Stuartów. Jego pędzla są również wspaniałe wizerunki synów pary: Karola Edwarda i Henryka Benedykta, przechowywane w zbiorach The Scottish National Portrait Gallery w Edynburgu, a także znajdujący się tam obraz dokumentujący uroczystość chrzcin pierworodnego syna Jakuba i Marii Klementyny w kaplicy królewskiej rezydencji Palazzo del Re w Rzymie. Na podstawie jego dzieł powstały również ryciny ukazujące Stuartów.
Jakub III/VIII przedstawiony jest w zbroi okrytej płaszczem na podbiciu gronostajowym. Na jego piersi widnieją dwa ordery – Podwiązki (angielski), czyli św. Jerzego, oraz Ostu (szkocki; popłoch pospolity, podobny do naszego ostu, jest narodowym symbolem tego kraju), czyli św. Andrzeja.
David namalował kopię portretu Marii Klementyny w 1730 roku. Jednak od 1725 roku jej zdrowie i kondycja psychiczna uległy pogorszeniu na skutek wieloletniego konfliktu z mężem i jego najbliższymi dworzanami. Artysta był nadwornym malarzem Stuarta od 1717 roku i znał Marię Klementynę od chwili jej przyjazdu do Rzymu w 1719 roku. Poruszony jej zmienionym z powodu trudnych doświadczeń życiowych wyglądem, malując w roku 1730 kopię oryginału z 1725 roku, David przywrócił królowej jej dawny blask.
Polecane artykuły
-
Sobiescy i Stuartowie. Medal upamiętniający królewicza Henryka Benedykta, księcia Yorku, Gioacchino Hamerani, 1788
Po śmierci Karola Edwarda, tytularnego króla Karola III, Henryk Benedykt został pretendentem do tronu jako Henryk IX (w Anglii) i Henryk I (w Szkocji).
-
Sobiescy i Stuartowie. Palazzo del Re (Palazzo Muti) od strony Piazza dei Santi Apostoli, Rzym, Giovanni Battista Piranesi, 1753
Palazzo del Re to budynek, którego część skrzydła południowego zamyka widok placu ukazanego na rycinie (na końcu). Apartament króla znajdował się na pierwszym piętrze, z kole apartament królowej tuż nad nim.
-
Sobiescy i Stuartowie. Palazzo Muti na Piazza Pilotta, Rzym, Freicenet, 1763
Rzymska rodzina Muti miała w Rzymie dwa pałace, położone obok siebie – Palazzo Muti na Piazza dei Santi Apostoli oraz Palazzo Muti na Piazza della Pilotta.
-
Jak odeszła Maria Klementyna Sobieska, żona Jakuba Stuarta
Po koniecznej decyzji Jakuba Edwarda Stuarta o przeniesieniu się z synami do Albano, spotkania Klementyny Sobieskiej z mężem i chłopcami stawały się coraz rzadsze. Nie wynikało to ze sporów między małżonkami, lecz stanu jej zdrowia. Klementyna odwiedzała
