Staropolskie książki kucharskie - „Compendium ferculorum czyli zebranie potraw” (1682)

Staropolskie książki kucharskie - „Compendium ferculorum czyli zebranie potraw” (1682)

Dzieło Stanisława Czernieckiego wyróżniają kunsztowna kompozycja, wyszukane koncepty i zaskakujące pomysły autora hołdującego narodowej kuchni polskiej. Z tego zbioru, czy raczej pełnego pasji traktatu o kuchni, wyłania się wyraźnie barokowy styl sztuki kulinarnej. Do charakterystycznych cech kuchni Czernieckiego należy obfite szafowanie ostrymi, egzotycznymi przyprawami, upodobanie do łączenia smaków kwaśnych i słodkich, duża ilość używanego tłuszczu (zwłaszcza słoniny) i zaskakiwanie biesiadników wyglądem, zdobieniami i sposobami podawania potraw.

Kunsztowny układ dzieła opiera się na podziale na trzy zasadnicze części. Księga składa się z trzech rozdziałów, z których każdy kolejno zawiera po sto przepisów potraw mięsnych, rybnych i mlecznych. Rozdział trzeci, poświęcony gotowaniu stu potraw mlecznych, pasztetów, tortów i ciast nie jest już tak spójny jak dwie poprzednie części i obejmuje potrawy bardzo zróżnicowane. Każdy z trzech rozdziałów, oprócz stu głównych przepisów, zawiera tzw. additament (uzupełnienie) na który składa się po dziesięć kolejnych receptur, dotyczących dodatków do opisywanych wcześniej potraw. Zwieńczeniem każdej z trzech części jest tzw. sekret kuchmistrzowski. Ten rodzaj swoistego prezentu dla czytelnika to przepisy szczególnie przez autora cenione, w którym zdradzał on tajniki swego kunsztu. W rzeczywistości wszystkich przepisów jest grubo ponad trzysta, gdyż oprócz uzupełnień i sekretów Czerniecki niektórych receptur nie numerował, by nie rozbijać narzuconej sobie jasnej struktury dzieła. W rozdziale o potrawach mięsnych znalazło się dodatkowo także dziesięć tzw. condimentów (przypraw) czyli receptur na różne sosy, pasty i dodatki do mięs.

Ta misternie skomponowana całość nie jest jednak tylko suchym wyliczeniem składników potraw, kuchmistrzowskich sekretów i kuchennych procedur. Dzieło Czernieckiego wypełnia przede wszystkim nieskrywana pasja autora: kuchmistrza-artysty, twórcy świadomego swej wartości i z zaangażowaniem broniącego własnego, autorskiego stylu swej sztuki.

Reprodukowane w tym miejscu strony z dzieła Stanisława Czernieckiego pochodzą z Biblioteki Kórnickiej PAN (fot. Z. Nowakowski)

Polecane artykuły

1 / 3
    • Silva Rerum

      Staropolskie książki kucharskie - Kucharz doskonały (1783)

      Napisany przez Wojciecha Wielądkę i wydany po raz pierwszy w 1783 r. Kucharz doskonały przedstawia kuchnię, którą można określić jako klasyczną. Miejsce ostrych i często kontrastowo dobranych przypraw, udziwnionych zdobień i zaskakujących konceptów zajęły

      Czarno-biała okładka do książki pod tytułem „Kucharz doskonały”. Zdjęcie wykorzystane do okładki przedstawia fragment ozdoby w pałacu wilanowskim z wężem.
    • Silva Rerum

      Sekret Wojskiego, czyli Szczuka jedna całkiem nierozdzielna

      W „Panu Tadeuszu” szczególne miejsce zajął barokowy przepis na szczupaka, który stanowił główną część kończącej akcję epopei uczty. Szczupak, który u Mickiewicza pojawił się po prostu jako ryba, był częściowo upieczony, częściowo usmażony i częściowo ugot

      Stara strona z księgi. Jest to strona z wydania Compendium ferculorum z 1682 r.

    Słowa kluczowe