Wilanowski Ogród Kwiatowy w 1879 r.

Wilanowski Ogród Kwiatowy w 1879 r. - Galeria zdjęć

Barwna reprodukcja. Przedstawia plan ogrodu w Wilanowie ujęty od góry. Jest to tablica 10 - “Wzory i plany ogrodów…”.
Stanisław Jasiński, “Wzory i plany ogrodów…”, tablica X., Warszawa 1879, Biblioteka Narodowa, sygn. 93.670
Wilanowski Ogród Kwiatowy w 1879 r.
31 października 2022 Jacek Kuśmierski

Ogród przy południowym skrzydle pałacu wilanowskiego powstawał etapami w miejscu wcześniejszego pleasure ground. Obecnie znany jest jako Ogród Różany. Miejsce to zostało wybrane ze względu na bezpośrednie położenie przy apartamentach mieszkalnych Augusta i Aleksandry Potockich, płaskie ukształtowanie terenu, dostęp do wody oraz południową ekspozycję sprzyjającą wczesnemu rozwinięciu kwiatów. Założenie zostało ukończone w latach 1855–1856 i powstało według projektu architekta Bolesława Pawła Podczaszyńskiego, który nawiązał do idei ogrodu tajemnego (wł. giardino segreto). Ogród stworzono równolegle z niedużą cieplarnią zwaną również „oranżerią pałacową”. Niewielki obszar o powierzchni prawie 2500 m kw. pełnił funkcję prywatnego zakątka właścicieli i był zamknięty dla publiczności odwiedzającej muzeum. Od wschodu został wydzielony ziemną rampą wspartą o ceglane mury oporowe, akcentowaną dwoma poprzecznymi żelaznymi pergolami. Rampa stanowiła łącznik z dawnym ogrodem barokowym, otwartą wówczas galerią ogrodową pałacu oraz parkiem krajobrazowym. Od południa natomiast Ogród Kwiatowy oddzielony był niskim murkiem z półkolistym występem podkreślającym główną oś kompozycji. Na całej długości ozdabiały go rytmicznie rozmieszczone wazy na rośliny ozdobne.

Ogród został ukształtowany w duchu nurtu gardenesque w modnym wówczas stylu neorenesansowym, zwanym również data-mce-href="/wilanowska_kolekcja_cytrusow_od_konca_xix_wieku_do_1945_roku.html">https://www.wilanow-palac.pl/wilanowska_kolekcja_cytrusow_od_konca_xix_wieku_do_1945_roku.html

  • Kuśmierski, Różany świat Wilanowa, „Świat Rezydencji, Wnętrz & Ogrodów”, nr 9–10 (86), 2020, s. 102–109.
  • Lisowski H., Zieleń Warszawy, Warszawa 1956.
  • Łoza S., ‎Grzeniewski L. B., Szkice Warszawskie, 1958, s. 94.
  • Łoza S., Słownik architektów i budowniczych Polaków oraz cudzoziemców w Polsce pracujących, Warszawa 1930, s. 265.
  • Mróz J.A., „Chłopiec z łabędziem” z Ogrodu Różanego w Wilanowie / “A Boy with a Swan” from the Rose Garden in Wilanow, „Wiadomości Konserwatorskie”, nr 23/2008, s. 131–133.
  • Przybylak Ł., A Garden refit for a King / La Restauration d’un Jardin Royal, „Topiarius. The Journal of the European Boxwood and Topiary Society / Le Journal de l'Association Européenne des Buis et Topiaires”, vol. 25/2021, s. 34–37.
  • Przybylak Ł., Ogród Różany w Wilanowie, Polskie Towarzystwo Różane, 20.05.2021, https://ptrosa.pl/2021/05/20/3359/
  • Skimbrowicz H., Willanów : album : zbiór widoków i pamiątek oraz kopje z obrazów Galeryi Willanowskiej wykonane na drzewie w Drzeworytni Warszawskiej z dodaniem opisów skreślonych przez H. Skimborowicza i W. Gersona, Warszawa 1877, s. 89.
  • Szafrańska M., Ogród Neorenesansowy w Wilanowie, Zarząd Ochrony i Konserwacji Zespołów Pałacowo-Ogrodowych Muzeum Narodowego w Warszawie, 1980 [maszynopis w zbiorach Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie].
  • Wojciechowski J., Pałac Wilanowski i jego obecna restauracja, „Architektura i Budownictwo”, z. 3, 1928, s. 81–105 (94).
  • Zając M., Rzeźby ogrodowe z fabryk Feilnera i Marcha w kolekcji Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie – przyczynek do opracowania / Garden sculptures from the factories of Feilner and March in the collection of the Museum of King Jan III’s Palace at Wilanów, „Studia wilanowskie”, t. 26, 2019, s. 245–304.

    • Polecane artykuły

    1 / 3
      • Silva Rerum

        Opis ogrodu wilanowskiego w romansie historycznym z 1826 r.

        Powieść Les fureurs de ľamour et de la vengeance (lub Les fureurs de l'amour ou la vengeance) to romans historyczny opublikowany anonimowo w dwóch tomach w Paryżu w 1826 roku. Do jej wydawców należało czterech francuskich księgarzy: Grimprelle (21 Rue Poi

        Obraz olejny. Przedstawia widok na Pałac w Wilanowie. Na pierwszym planie spacerujący ludzie, którzy ubrani w stroje historyczne. Po lewej stronie schody i drzewa. Nad pałacem rozciąga się błękitne niebo z delikatnymi chmurami. Jest to widok Pałacu w Wilanowie od strony parku.
      • Silva Rerum

        Opis ogrodu wilanowskiego biskupa Pawła Sapiehy z 1694 r.

        Król Jan III znany był ze swojego zamiłowania do roślin i ogrodów. W licznych przekazach historycznych i podaniach przypisuje mu się sadzenie drzew w swoich posiadłościach w Jaworowie i Wilanowie. Król sprowadzał lub otrzymywał nasiona i rośliny z całej E

        Kserokopia starego planu. Jest to plan sytuacyjny Wilanowa z 1683 r.
      • Silva Rerum

        Wilanowska kolekcja roślin egzotycznych Elżbiety Sieniawskiej w 1729 r.

        Początek XVIII wieku to czas intensywnego rozwoju wilanowskiej kolekcji roślin egzotycznych. Ówczesna właścicielka Wilanowa, kasztelanowa krakowska Elżbieta Sieniawska, sfinansowała przebudowę pomarańczarni na murowaną, zaprojektowaną przez Giovanniego Sp

        Kolorowy plan Ogrodu Wilanowskiego.
      • Silva Rerum

        Opis ogrodu wilanowskiego w dzienniku Bogusława Dönhoffa z 1780 r.

        Bogusław Dönhoff, właściwie Bogislaus Friedrich Carl Ludwig von Dönhoff, (ur. 14.05.1754, Berlin; zm. 10.01.1809, Tamsel [ob. Dąbroszyn]) był synem hrabiego Stanislausa Gerharda von Dönhoff i generałówny Sophie Friederike von Wreech. W latach 1770–1777 od

        Obraz Bernardo Bellotto. Przedstawia widok na Pałac Wilanowski. Fasada pałacu oddana w drobnych szczegółach. Przed pałacem ogrody. Na pierwszym planie schody a przed nimi spacerujący ludzie.