Zainicjowany w 2022 r. projekt badawczy „Rubensiana” obejmuje łącznie 24 obrazy. Ich autorstwo ma związek z trzema wielkimi mistrzami malarstwa siedemnastowiecznego – Peterem Paulem Rubensem, Jacobem Jordaensem i Antonem Van Dyckiem, choć do dzisiaj ten związek nie został ostatecznie sprecyzowany. Kolekcja wybranych obrazów, wśród których znalazły się także dzieła powiązane z działalnością Pietera Claesza Soutmana i Fransa Snydersa, ma zróżnicowany charakter. W notach inwentarzowych i katalogowych wymienieni artyści są wskazywani jako autorzy, uczniowie, kopiści bądź naśladowcy. Niekiedy jest mowa o szkole czy kręgu artystycznym danego malarza. Wszystkie obrazy podlegały w przeszłości pracom renowatorskim, a więc poza pierwotnie zastosowanymi materiałami mają w swojej strukturze także wtórne składowe, niekiedy trudne do wyodrębnienia.

Założeniem programu było zastosowanie dopełniających się metod analitycznych, nieniszczących, a także takich, które wymagają pobrania materiału do badań laboratoryjnych. Pierwszym krokiem było więc wykonanie pełnej dokumentacji fotograficznej obecnego stanu obiektów, w tym wykonanie zdjęć w podczerwieni i ultrafiolecie. Podczas oględzin szczególną uwagę zwraca się na fakturę powierzchni, która ma znaczenie zarówno przy ocenie sposobu malowania jak również stanu zachowania dzieła.

1 / 3

    Dla części zbioru możliwe było wykorzystanie zaawansowanych technik digitalizacji dwuwymiarowej Gigapixel  oraz RTI  (z ang. Reflectance Transformation Imaging). Prace te są prowadzone w wilanowskim Laboratorium 3D z użyciem specjalnie skonstruowanego sprzętu. Obserwacje powierzchni malowideł oraz ich zapisy w świetle rozproszonym, ultrafiolecie i podczerwieni dopełniane były badaniami prowadzonymi we współpracy z licznym gronem naukowców z innych instytucji, mających dostęp do wyspecjalizowanego sprzętu umożliwiającego przeprowadzenie analiz bezinwazyjnych. Jedną z obiecujących metod analitycznych, którą wykorzystano w projekcie, jest obrazowanie wielospektralne (ang. Multispectral Imaging, MSI). Wszystkie dzieła zostały udokumentowane z wysoką rozdzielczością w 12 zakresach fal elektromagnetycznych. Metody nieniszczące pozwalają na analizę składu zastosowanych przez malarzy materiałów – pigmentów i wypełniaczy farb. Wykorzystano także badanie składu pierwiastkowego w wybranych mikroobszarach za pomocą przenośnego aparatu do badań metodą spektrometrii rentgenofluorescensyjnej – p-XRF (ang. Portable X-ray Fluorescence). Wszystkie omawiane obrazy zostały zbadane w wielu punktach tą metodą. Planuje się także wykonanie map składu pierwiastkowego dla wybranych dzieł za pomocą makroskanera XRF. Nadal niezastąpioną możliwością poznania struktury badanego dzieła są badania laboratoryjne mikropróbek pobranych z warstw technologicznych obrazów, zwłaszcza tych wielokrotnie poddawanych renowacjom, które ingerowały drastycznie w ich strukturę. 

    1 / 3

      To tylko niektóre metody badawcze i technologie zastosowane w pracach multidyscyplinarnego zespołu realizującego projekt „Rubensiana”. Dokładny opis prac znaleźć można w wydanej niedawno publikacji pt. „Rubensiana w kolekcjach polskich. Co jest czym: oryginał, replika, kopia?”.

      Próby rozpoznania warstw technologicznych malowideł i ich przemian wynikają nie tylko z czystej ciekawości i poszukiwania wiedzy o dawnych warsztatach artystycznych, ale przede wszystkim z konieczności zachowania cennych dzieł w dobrym stanie i możliwego przywrócenia im pierwotnej formy lub chociaż zbliżenia się do niej. Dla zamknięcia projektu będzie istotne zestawienie wszystkich informacji pozyskanych po przeprowadzonych analizach i konserwacjach dzieł Rubensa, Jordaensa i van Dycka lub ich naśladowców. Z kolei pozyskanie wiedzy z różnych ośrodków badawczych w Europie, m.in. w Londynie, Antwerpii, Wiedniu, Berlinie – wszędzie tam gdzie prowadzono i publikowano wyniki badań, jest istotne dla prac porównawczych oraz szukania podobieństw i różnic w kolekcji obrazów z Wilanowa. Kompleksowe rozpoznanie techniki i technologii dzieł daje możliwość dużo głębszego rozpoznania stanu obiektów, co wiąże się z decyzjami o ewentualnej konieczności podejmowania prac konserwatorskich i ustaleniem ich zakresu.

      Anna Guzowska, Elżbieta Modzewlewska

      1 / 3

        Projekt dofinansowy ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego