Denhoff Jerzy Albrecht h. własnego

Denhoff Jerzy Albrecht h. własnego

Denhoff Jerzy Albrecht h. własnego (1640-1702) kanclerz wielki koronny, biskup krakowski. Po studiach w Rzymie dostał się na dwór biskupa Andrzeja Olszowskiego, dzięki któremu rozpoczął karierę. W r. 1678 dostał opactwo komendatoryjne norbertanów w Witowie w Wielkopolsce, później otrzymał opactwo cystersów w Koprzywnicy w Małopolsce. Mając poparcie króla Jana III i jego żony, został w r. 1685 mianowany biskupem kamienieckim, a w r. 1687 kanclerzem królowej Marii Kazimiery, której towarzyszył następnie w drodze na kurację do wód.

Biskupstwo kamienieckie zamienił prędko na przemyskie, a w r. 1688 królowa przeforsowała nominację Denhoffa na kanclerza koronnego. Jego konkurent do pieczęci, biskup łucki Bogusław Leszczyński próbował skłonić posłów na sejmie 1688/89, aby żądali odroczenia nadania tego urzędu. Powszechnie uważano, ze biskup nie stronił od kieliszka i nie wyróżniał się szczególnymi zdolnościami. W latach dziewięćdziesiątych jego uzależnienie od alkoholu wywoływało coraz bardziej powszechną krytykę. Podczas trwania sejmu 1690 przewodniczył konferencjom polskich delegatów z dyplomatami austriackimi i sprawie sojuszu antytureckiego.

Po śmierci Jana III kanclerz opowiedział się za kandydatem francuskim i w listopadzie 1696 podpisał zobowiązanie do popierania ks. Franciszka Contiego. Oddał na niego głos na elekcji w czerwcu 1697, a ponieważ sprawował urząd kanclerski, zawiadomił listownie Ludwika XIV o wyborze Francuza. Na zgromadzeniu zwolenników Contiego w Warszawie w sierpniu tego roku został wybrany do rady do boku prymasa Michała Radziejowskiego, jednak wkrótce przeszedł na stronę zwycięskiego elektora saskiego Fryderyka Augusta i przybył na jego koronację do Krakowa we wrześniu. W r. 1700 August II mianował go biskupem krakowskim, biskupstwo objął w  październiku 1701. Zmarł w Kielcach, pochowano go w kaplicy Denhoffów na Jasnej Górze.

Polecane artykuły

1 / 3
    • Silva Rerum

      Denhoffowie, decydujące momenty kariery magnackiej

      Spolonizowana linia rodu Denhoffów herbu własnego wywodziła się z Inflant (linia niemiecka używała nazwiska w wersji Dönhoff). Początki kariery zawdzięczali oni, jak wiele innych rodów, zasługom wojskowym. To dzięki nim Herman Denhoff, walcząc w wojnach i

      Portret zbiorowy. Przedstawia dwóch mężczyzn i dwie kobiety na tle dekoracyjnej kurtyny. Ubrani w eleganckie, historyczne stroje. Jest to portret rodziny Sieniawskich.
    • Silva Rerum

      Andrzej Chryzostom Załuski, kanclerz królowej

      Urodzony na Warmii Andrzej (Jędrzej) Chryzostom Załuski (ok. 1648 – 1711), przyszły kanclerz wielki koronny, kaznodzieja i pisarz, odebrał – jako uzdolniony siostrzeniec prymasa Olszowskiego – staranne wykształcenie. Studiował w Wiedniu, Lowanium i Paryżu

      Rysunek lub grafika przedstawiająca popiersie mężczyzny w stroju historycznym. Poniżej napisy. Jest to portret Andrzeja Chryzostoma Załuskiego.
    • Silva Rerum

      Szlachecka namiętność – pijaństwo

      Przepych i dobry stół – oto dominujące namiętności tych, którzy żyją w dostatku. Tak o polskiej szlachcie pisał Jacques-Henri Bernardin de Saint-Pierre, który w połowie XVIII w. podróżował po Rzeczypospolitej.W epoce staropolskiej nie brakowało okazji, ab

      Szklany kielich tzw. kulawka. Wykonany ze szkła przezroczystego. Czara wysoka, dzwonowata, wlew kolisty. Dekorowana żłobionymi zdobieniami i motywami roślinnymi.

    Słowa kluczowe