Vanitas vanitatum et omnia vanitas – Marność nad marnościami i wszystko marność

Vanitas vanitatum et omnia vanitas – Marność nad marnościami i wszystko marność

Cytat ten został zaczerpnięty z biblijnej Księgi Koheleta. Pełne pesymizmu słowa przypadły do gustu szczególnie ludziom żyjącym w okresie baroku. Przypominały o względności i nietrwałości rzeczy i zdarzeń. Rozkosze świata marnego stały się jednym z ulubionych tematów dla poetów, takich jak Daniel Naborowski, Jan Andrzej Morsztyn czy Zbigniew Morsztyn. Ideę marności i przemijania obrazowała także sztuka. Motyw vanitas, wprowadzany poprzez kontrast takich przedmiotów jak: perły, koronki, czaszki i krucyfiksy był bardzo czytelny i miał wielką siłę oddziaływania.

Polecane artykuły

1 / 3
    • Silva Rerum

      Ars moriendi - Sztuka umierania

      Jest to łacińskie przypomnienie o tym, że śmierć jest nieuniknionym kresem życia człowieka. Memento mori to pozdrowienie używane przez średniowiecznych mnichów: trapistów, kartuzów i kamedułów. Miało przypominać, że życie jest przygotowaniem do śmierci, ż

      Fragment obrazu olejnego. Przedstawia czaszkę, księgę i zapaloną świecę.
    • Silva Rerum

      O tym, jak „najlichsza kreatura” dziękowała Bogu

      „Cóż jest człowiek? Kawalec błota, syn gniewu, naczynie zelżywości, urodzony w plugastwie, żyjący w nędzy, mający umrzeć w ucisku. Nieszczęsny człowiek, z ciała i duszy złożony […]”. W taki sposób postrzegał kondycję ludzką w swojej parafrazie psalmów jed

      Portret mężczyzny w formie popiersia. Mężczyzna w średnim wieku. Ma pociągłą, pulchną twarz z wąsami i długim, spiczastym nosem. Oczy duże, brązowe. Ubrany w płaszcz spięty pod szyją klejnotem. Jest to portret Wespazjana Kochowskiego.

    Słowa kluczowe