Sobiescy i Stuartowie. Portret Marii Klementyny Sobieskiej, Étienne Jehandier Desrochers, po 1726

ryt. Étienne-Jehandier Desrochers
miedzioryt, papier, po 1726
Muzeum Narodowe w Warszawie

Portret Marii Klementyny w owalnej ramie z zamieszczonymi pod przedstawieniem inskrypcjami wykonał ok. 1726 r. Étienne-Jahandier Desrochers (1668-1741), paryski miedziorytnik, wydawca i sprzedawca rycin. Grafika znalazła się w zbiorze sztychów portretowych „Recueil des portraits des personnes qui se sont distingués...”, zawierających wizerunki rodzin królewskich, arystokracji i sławnych osób z czasów Ludwika XV. Księżniczka ukazana jest w bogatej sukni z głębokim dekoltem i gronostajowym płaszczu, ma młodą, pogodną twarz i patrzy wprost na widza, a jej strój i upięte włosy zdobią liczne klejnoty. Inskrypcje pod portretem podkreślały królewskie pochodzenie Marii Klementyny oraz związek dynastyczny rodów Sobieskich i Stuartów. Tekst w kartuszu bezpośrednio pod wizerunkiem nieprecyzyjnie informował o zawarciu we wrześniu 1718 r., w Oławie na Śląsku, ślubu per procura przez wnuczkę króla Polski, księżniczkę Sobieską, z Kawalerem Saint George, czyli Jakubem III/VIII zwanym Pretendentem, synem króla Anglii Jakuba II. W rzeczywistości ślub per procura odbył się w Bolonii w maju 1719 r. Okolicznościowy czterowiersz wskazywał na rodowód Marii Klementyny wywodzącej się od Jana III Sobieskiego, króla-bohatera, pogromcy Turków, oraz na dodatkowy splendor, jaki stał się jej udziałem w wyniku królewskiego mariażu.