Potockiego kłopoty z cenzurą
Potockiego kłopoty z cenzurą - Galeria zdjęć
Podczas przeprowadzania kontroli druków urząd marszałkowski nie traktował jednakowo wszystkich „inkryminowanych” wydawców. Ci mniej wpływowi nie mogli liczyć na wyrozumiałość, a decyzja była podjęta szybko i nie podlegała rewizji. Inaczej było z najważniejszymi personami w Rzeczpospolitej. Tak właśnie było z Janem Potockim, który w 1788 roku postanowił wydać „Essai de Loguique”. W broszurce tej poruszał trudne tematy polsko-rosyjskie. Wydrukowaną już, ale jeszcze nie wprowadzoną do obiegu broszurę przeczytał król. Nakazał on Mniszchowi zatrzymanie jej w drukarni. Sprzeciwiał się temu autor „Essai” i dopiero po licznych perswazjach przystał na wstrzymanie druku.
Problematyczny druk przesłano rosyjskiemu ambasadorowi Stackelbergowi. Ten jednak nie zgłosił zastrzeżeń i marszałek Mniszech cofnął zakaz druku. Okazało się wówczas, że drukiem nie był już zainteresowany sam Potocki, który polecił wstrzymać dalsze drukowanie.
Polecane artykuły
-
Jan III Sobieski i cenzura
Wielki wódz wsławiony wiekopomnym zwycięstwem pod Wiedniem, autor słynnych listów do swej ukochanej żony, mecenas nauk i uczonych, pogodny mieszkaniec Wilanowa... Dowódca, polityk, gospodarz i człowiek żyjący pełnią życia. Przede wszystkim jednak bohater,
-
Marszałek cenzorem
Zadanie kontroli druku należało do marszałka wielkiego koronnego. Wbrew pozorom słabej władzy wykonawczej, która nad niczym nie panuje, urząd marszałkowski działał szybko i skutecznie. Wynikało to z dużych kompetencji marszałka, zwłaszcza w zakresie władz
-
Imprimatur – Można drukować
Imprimatur to formuła zgody na drukowanie książki o treści teologicznej udzielana wydawnictwom katolickim. Jest to zarazem stwierdzenie, że jej treść jest zgodna z doktryną Kościoła. Zgodę tę wydawały władze kościelne, a udzielał jej wikariusz generalny d
